DDA – gdzie szukać pomocy?

O alkoholizmie słyszał każdy. Jednak sporo osób nie wie, że dzieci, które wychowały się w rodzinie alkoholika, mają zwykle spory problem w dorosłym życiu. Dotyka ich syndrom DDA.

Czym jest syndrom DDA?

Alkoholizm powoduje chorobę całej rodziny. Co więcej, problem mają też dorośli, którzy wychowali się w rodzinie alkoholika. Bardzo często cierpią oni na syndrom DDA, czyli Dorosłego Dziecka Alkoholika.

Okazuje się, że Dorosłe Dziecko Alkoholika wciąż pamięta zdarzenia w rodzinnym domu. Lęk przed różnymi wydarzeniami, często przed przemocą, brak stabilności i oparcia w rodzicach objawia się także w dorosłym życiu. Utrudnia to normalne kontakty z innymi ludźmi, a często wręcz niszczy życie.

Czy można coś z tym zrobić?

Do niedawna nie do końca przejmowano się takimi problemami. DDA zostawał sam ze swoimi problemami. Obecnie już wiadomo, że problem alkoholowy dotyka nie tylko pijącego, ale i całą rodzinę.

Opracowano różne programy, które pozwalają rodzinie wyjść na prostą. Z alkoholizmu nie leczy się tylko pijącego, ale także jego rodzinę. Pomoc psychologa, psychoterapia i inne działania pozwalają zrozumieć problem, jakim była sytuacja rodzinna. Dzięki temu można zacząć żyć własnym życiem. Terapia nie jest łatwa i szybka, ale zwykle przynosi dobre efekty.

Gdzie szukać pomocy?

Jeśli ktoś uważa, że jest DDA, powinien szybko poszukać pomocy. Jest sporo miejsc, w których można ją uzyskać. Warto skorzystać z pomocy psychologa lub psychiatry, którzy zajmują się takim leczeniem. Są też specjalne grupy wsparcia, w których można dowiedzieć się, jak sobie radzą z tym inni.

Warto też zajrzeć do poradni leczenia uzależnień, gdzie można uzyskać nie tylko pomoc, ale i różne adresy. Często wybierany jest też prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu, który zwykle zapewnia większą anonimowość, co dla niektórych jest bardzo istotne – pomagają nie tylko uzależnionym, ale właśnie i DDA.

Niezależnie od wybranej formy leczenia, trzeba pamiętać, że zmiany nie przyjdą po jednej sesji psychoterapii czy innej terapii. Niekiedy leczenie może trwać 2 albo więcej lat. Efekty są jednak tego warte.